Waarom make-up een vorm van zelfzorg is geworden'.

Al sinds mijn eerste (niet bij elkaar passende) pot foundation draait make-up voor mij om functie. Jarenlang ging ik zelfs bijna nooit zonder de deur uit en besteedde ik ruim vijf minuten aan het oppoetsen van mijn gezicht met talloze crèmes, balsems en poeders voordat ik een voet buiten zette. Maar in 2020 veranderde er iets. Noem het het lockdown-effect (of het feit dat een vol gezicht een beetje OTT voelde tegenover mijn nieuwe uniform van joggingbroek en slippers), maar mijn hele benadering van make-up veranderde compleet.

Dat wil niet zeggen dat ik het spul helemaal heb gedumpt. Verre van dat. Ik ben alleen begonnen met een andere kijk op make-up en heb mijn aandacht verlegd van de primaire functie naar al het leuks dat het te bieden heeft. En al doende realiseerde ik me dat het een van de krachtigste middelen in mijn zelfzorgarsenaal is.

De vertrouwensband opnieuw bedraden

Schoonheid begon rimpels, sproeten en vlekken te omvatten. En hemel - waren dat echt 'lachrimpeltjes'?

Make-up bij de zelfzorg betrekken betekende dat ik eerst de rol die het speelt in mijn gevoel van eigenwaarde uit elkaar moest halen. In de beautywereld wordt make-up al heel lang gezien als een gecertificeerde snelkoppeling naar zelfvertrouwen. Je snapt het al: een knalrode lip maakt je assertiever in de directiekamer; een laagje mascara geeft je kalmte op een lastige eerste date. Mooie, poëtische ideeën aan de oppervlakte, dat zeker, maar wat ik me niet helemaal realiseerde was dat door make-up zulke superkrachten toe te kennen, ik eigenlijk mijn vermogen om zonder make-up te leven begon te belemmeren.

Mijn cosmetische toeverlaat? Concealer. Voordat ik mijn ogen sloot, plakte ik mijn erfelijke donkere kringen in een industrieel sterke formule, in de overtuiging dat ik het nodig had om er goed en professioneel uit te zien. "Als make-up vooral wordt gezien als een soort plamuur om 'gebreken' te corrigeren, verliezen we uit het oog dat we in staat zijn om invloed uit te oefenen op de wereld in onze bestaande vorm," legt psychotherapeute Rebecca Newman uit. "Het verandert niet fundamenteel wie je bent. Als je er op die manier naar kijkt, wordt make-up een toevoeging, niet een correctiemiddel dat nodig is om je adequaat te voelen."

Natuurlijk gaat het afschudden van eeuwenlange cosmetische conditionering niet van de ene op de andere dag, maar: zodra ik make-up begon te zien als een toevoeging - een accessoire dat ik kon aanbrengen en verwijderen wanneer ik maar wilde - merkte ik dat ik me minder zorgen maakte over de dagen die ik zonder make-up doorbracht.

De terugkeer van speeltijd

Dus, terwijl mijn drang om elke ochtend een volledig gezicht aan te brengen afnam, bleef mijn make-uptas nooit stof verzamelen. Sterker nog, terwijl anderen hun schetsboeken en borduurhorlogebanden gebruikten om de verveling te beteugelen, werd make-up voor mij die o zo belangrijke creatieve uitlaatklep.

Ik weet dat ik niet de enige ben. Kijk maar naar Instagram, waar de pixels die ooit werden ingenomen door tutorials over huidmaskering of gezichtsveranderende how-tos grotendeels zijn vervangen door selfies die het plezier vieren dat je in make-up kunt vinden.

Aangemoedigd door deze verfrissende nieuwe aanpak heb ik urenlang mijn oogleden in miniatuurkunstwerken van Jackson Pollock veranderd met de briljante vloeibare oogschaduw van Stila, of mijn gezicht met krullen, hartjes en sterren getekend met Shiseido Kajal Ink Artist, £ 27,00 in Sumi Sky. Ik heb zelfs geprobeerd om mijn gezicht met mijn vingers te beschilderen en mijn ogen in de pittige roze tinten van Nars Mini Orgasm Eyeshadow Palette, £ 18,90 te schilderen. Mijn enige advies aan iedereen die in de verleiding komt om deze aanpak te kiezen, is om zich niet in te houden. Het mooie van make-up is dat als het misgaat, je het er binnen een paar seconden weer af kunt halen.

Het zelf vinden in zelfzorg

Naast het feit dat ik mijn innerlijke kunstenaar de vrije loop kan laten, heeft deze nieuwe benadering van make-up me ook geholpen om een beetje zelfvertrouwen te koesteren - iets waar we allemaal naar snakken in dit no-touch tijdperk.

"Alles wat we voor onszelf doen dat onze metaforische 'emmer' vult (in tegenstelling tot energie die de emmer doet leeglopen) valt in de categorie 'zelfzorg'," zegt Newman, die vindt dat make-up zeker meetelt. "Het is een investering in onszelf en als we het op een krachtige manier doen, houdt het ons in harmonie met onze huid."

Het is waar. Of ik nu mijn gezicht insmeer met Votary Super Seed Facial Oil - Fragrance Free, £ 79,00, mijn ledematen masseer met het hemelse Kiehl's Creme de Corps, £ 36,00 of mijn hoofdhuid wat liefde geef met , ik heb schoonheid altijd al een briljant middel gevonden om mezelf te verbinden en make-up is daarop geen uitzondering. Nu ik niet langer op zoek ben naar 'gebreken' om te verdoezelen, voelt het ritueel van het van dichtbij bekijken van mijn gezicht en het onderzoeken van elke porie, sproet, plooi en vlek vreemd genoeg rustgevend. Jij zou dat natuurlijk kunnen krijgen van meditatie of mindfulness, maar toevallig is het make-up die dat voor mij doet.